Weer een stuk doorgereden naar een volgende camperplaats. Weer de kortste weg in de navigatie gezet en heel veel mooie wegen gereden. Eenmaal zijn we toch maar gekeerd. De weg was zo smal en zag er niet al te best uit zodat we besloten op een andere manier op de bestemming te komen.
De navigatie gaat gelukkig na een paar keer ‘nu keren’ roepen, gewoon een nieuwe korte weg benoemen.
We staan nu op de camperplek Wohnmobilpark Kürten en er is daar plek voor 20 campers. Het vreemde is echter dat we er helemaal alleen staan. Waarom weten we ook niet, maar vreemd is het wel vinden we. In het hoogseizoen (of geldt dat niet voor campers?) op 1 augustus staan we in ons eentje op een toch wel mooie camperplek.
Wie weet waarom er verder niemand komt mag het zeggen.
Wandelen kan hier goed het bos in, maar Anneke haar been is (nog steeds) vrij dik en pijnlijk dus we houden het maar rustig. Het zonnetje schijnt de hele dag volop dus dat is lekker zitten en puzzelen.
Wat een rust op deze manier.
