We gaan water vullen, vuilwater legen en de wc legen. Dan kunnen we er weer even tegen.
Daarna richting Schwalmstadt, de geboortestad van het sprookje van Roodkapje. 
In dit dorpje hebben we even rondgewandeld. Geen echt Roodkapje tegengekomen. Wel een leuk plaatsje om doorheen te lopen en wat foto’s te maken.
Ook een beeld van Roodkapje en de boze wolf stond als beeld op een hoek. Wel leuk dat wij uit de sprookjesboeken Roodkapje kennen als een meisje met een rood hoofddoekje op, terwijl het hier een klein hoedje is bovenop haar hoofd.
En ook een ezel met een mannetje ernaast hebben we gevonden als beeld. Dit is het sprookje van “Tafeltje dek je”. De munten lagen op de grond bij de ezel maar zaten vast.
Hierna doorgereden naar Willingshausen, maar daar was helemaal niets bijzonders. Wel een museum maar dat had niets met sprookjes te maken.
In Kirchhain hebben we het ganzenhoedstertje gevonden en foto’s van gemaakt.
Daarna doorgereden naar de stad Marburg. Hier eerst gekeken naar de koppen van de wolf en de 7 geitjes die uit de stadsmuur komen. Het zijn best grote koppen.
Een mooie plaats om ze te tonen, alleen was het niet slim om er met de camper heen te rijden. Bovenaan kon je niet verder omdat het een wandelgebied werd en terug via een andere weg was veel te smal. We zijn gekeerd wat maar net aan ging en toen weer terug via dezelfde weg. We kwamen weer heelhuids beneden.
Daarna hebben we, omdat het ging regenen, alvast de camperplaats opgezocht van die stad. Daar staan we nu en maak ik even dit verhaal. Als het straks wat droger is gaan we even wandelen. De camperplaats is wel apart omdat de plekken allemaal binnen een hekwerk vallen. Iedereen heeft zo zijn eigen plekje met een kleine schutting eromheen. Een heel aparte opzet dus.
Dat wandelen hebben we dus gedaan want de regen was helemaal opgehouden en het was ook weer een lekkere temperatuur. Het was een lange wandeling met veel omhoog en naar beneden wandelen. We hebben kriskras door de stad gelopen, omhoog naar een slot, het kasteel van de landgraaf, op het hoogste punt van de stad. En dat was best hoog. Er was ook een Grimm-Dich-Pfad waar je verschillende sprookjes kon tegenkomen. We hebben ze helaas niet allemaal gezien.
Er was ook geen duidelijke route om te lopen. Hier en daar zag je een plattegrond met een nummer waar een sprookje stond maar die plattegrond was niet zo duidelijk dat je ook de volgende kon vinden. Wel jammer, ze hadden eigenlijk een route met bordjes moeten maken.
Maar verschillende hebben we wel gezien, zoals het schoentje van Assepoester, de vliegen van het dappere kleermakertje, de wolf en de zeven geitjes, de zeven dwergen van Sneeuwwitje. Ik wilde Sneeuwwitje ook wel zien maar die was er niet bij.
Het was een lange wandeling door allerlei steegjes en over leuke weggetjes en we waren dan ook lekker moe toen we eindelijk weer bij de camper waren.
